Dunja (Eycatcher-Tettie)

 

14 november

 

En ze ging! Het was zoeken naar die ene speld in een enorme hooiberg, Zo voelde het. Maar de juiste kandidaat diende zich aan. Dunja is op een plek waar een Fries staat met dezelfde aversie tegen rijden. De eigenares van dit dier rijdt hem niet meer en omdat de oude metgezel was overleden zocht ze een nieuwe vriendin voor haar Fries. Prachtige plek, overladen met liefde, veel weidegang, schuilstal en als het echt moet kunnen ze op stal met onweer oid. Geweldig. 

 

En dan ontvang ik de eerste dag na vertrek deze (onderstaande)foto's. Beide paarden lopen al samen en eten van één hoopje hooi. Wauw. Wat ben ik ontzettend blij met deze plaatsing.  Het was een bijzondere en enerverende weg met Dunja waar ik momenten van twijfel over de te nemen beslissingen heb gekend. Maar met deze ontknoping prijs ik me ontzettend gelukkig. 

 

6 nov.

 

Waar het toe leidt heeft de afgelopen maand de ruimte gehad te rijpen. Ik ben in in alle vertrouwen gebleven dat komt wat komen moet voor haar bestwil. Want daar draait het om. De opluchting dat ze bij mij haar aversie tegen het rijden zo duidelijk liet zien had in mijn gedachten steeds de overhand.  Opluchting ook dat ik tot een goede slotconclusie kon komen die ik hier nu neerschrijf:  Dunja is de grootst denkbare schat aan de hand, ze houdt van tutten en aandacht, in de omgang super opgevoed en betrouwbaar, je kunt er onderdoor kruipen, ze is heerlijk sociaal, beetje bazig naar andere merries, maar om erop te rijden is Dunja onveilig.  En met die slotconclusie ga ik de zoektocht naar een mooie plek vandaag aan.

 

Voor nu heerlijk met Gita op de wei iedere dag  6 uur. Rest op paddock met Pippi, aandacht en goede verzorging en verder niets. Haar toekomst zal fokmerrie, gezelschapspaard, therapiepaard of iets in die zin worden wat mij betreft.

 

 

Van heel recent nog wat foto's hieronder. Mooie zachte uitstraling, klaar om de wereld in te gaan. 

  

 

 

 

22 september 

 

Wat bijzonder kunnen dingen zich ontvouwen. Vanavond (22/9) wilde ik zoals regelmatig een ritje door het buurtschap maken met Dunja.  Ik had de laatste week of anderhalf steeds gewandeld. Dat vind ik zelf ook erg leuk om te doen en met haar samen werd het een soort van vaste gewoonte. Maar vandaag wilde ik weer eens rijdend.  Het hele ritueel van zadelen en poetsen zoals ze gewend is.  Wat geniet ze dan van het poetsen en de aandacht.  

 

Alleen, toen ik opstapte dreigde ze. Wel zo fel dat ik ben afgestapt.  Iets wat ze nooit eerder op deze manier bij me deed maar wat wel bekend is van haar in het verleden.  Ze rommelde wel eens wat in het begin toen ze hier was, maar daar ging ze goed doorheen en het werd steeds beter al gaf ze zich nooit volledig en ontspande ze nooit helemaal in draf en galop. En nu terugkeer van oud gedrag!  Dan even gewandeld met haar, paar rondjes rustig in de longeerbak. En weer hetzelfde gedrag toen ik weer opstapte. 

 

Er was niks "anders".  Geen reden aan te wijzen. En dan trek ik de conclusie.  Het rijden in de bak vond ze  echt niet fijn zoals je hieronder ergens kunt lezen,  maar nu geeft ze duidelijk aan het rijden in het algemeen niet te zien zitten en niet schroomt om daar risicovol voor de berijder,  uiting aan te geven.  Ze deed het eerder bij "haar" mensen, het leek opgelost maar het gedrag is er weer.  Wauw; hoe dan ook,  goed dat je dit nú laat zien meidje! 

Ik ben heel blij dat ik de juiste kandidaat niet eerder vond en ben ook heel blij dat ze dit gedrag bij mij vertoonde!!  Omdat de band goed is en mijn vertrouwen  in haar volkomen is ze hier kennelijk toch toe in staat. In dit verre stadium van onze samenwerking die zo ontzettend goed ging is dit "bericht" van haar voldoende om nu in ieder geval geen verdere pogingen te doen op enige wijze haar als rijpaard te willen laten functioneren. Ook omdat ik haar nooit als betrouwbaar rijpaard meer zal en wil plaatsen. Haar vorige eigenaar durfde haar niet te rijden, diens dochter was er zeker ook niet zelfverzekerd mee en nu bij mij, haar derde berijder gedurende haar leven, gaat ze ook in de contramine na een aantal maanden. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat iemand iets overkomt met rijden, dus als rijpaard acht ik haar niet geschikt. Ik weet dat het lichaam in orde is, dat zadel goed past etc. en dat er geen lichamelijk ongenoegen aan het gedrag ten grondslag ligt. In de omgang is Dunja zo fijn en zo betrouwbaar. Het lijken wel twee verschillende paarden in omgang zo fijn en met rijden zo totaal anders. 

 

Hieronder wat foto's van een van onze heerlijke wandelingen samen.

  

 

 

 

6 september

 

Een wandelingetje in beeld door het dorp hier.  Gezellig om dat met haar te doen. Ik liep de stukjes die ik filmde achteruit voor haar uit. Komische bezigheid en het zegt veel over haar betrouwbaarheid aan de hand.  Ze is ook echt mijn vriendin, ik ben dol op haar en dat vertaalt zich zeker in de wisselwerking. 

 

 

 

5 september

 

Alles staat in het teken van binding en buiten rijden en wat genieten we er samen van. Nagenoeg iedere dag wandelen of rijden en ze lijkt het leuk te vinden.   Ik rij hier van het erf, op het moment dat ze iets erg spannend vind, stap ik meteen af,  wandel een stukje en stap weer op. Bij kleine momentjes van terughoudendheid geeft ze goed reactie op aanraking met het zweepje: "kom op meid, het is niet helemaal vrijblijvend, wel luisteren" is dan de boodschap.  En dat gaat heel fijn in ontspanning, ze geeft zich dan goed.  De vrolijkheid waarmee ze lekker stapt is heerlijk, mooi voorwaarts, oortjes erop en gaan. Ik breid de ritten steeds wat verder uit, de wereld wordt steeds een stukje groter voor Dunja. 

 

Ik voel me volkomen veilig op haar en van bokkesprongen of andere narigheid is zeker geen sprake in deze ritten. Ze maakte me ooit één bokkesprong met in de bak rijden die ik bewust op de video ergens in deze verslagen heb gezet.  Ik geef met dat beeld ook aan dat ze iemand nodig heeft die op haar inspeelt, haar in haar waarde laat en niet door wil drukken ten koste van alles.  In het rijden buiten voelt ze zich duidelijk vrolijk en zeker niet zwaar belast en voel ik nu een goede wil tot samenwerken in haar en ook en vooral dat dit haar geen enkele moeite kost. 

 

De video's geven precies aan hoe ze buiten is.  Ik hoop nog een keer een "spanningsmomentje- afstappen en doorwandelen" in beeld te krijgen.  Dat zijn duidelijk momenten van inspelen op haar en niet de strijd aangaan. Ik koester de ontspanning en het vertrouwen, van daaruit is enorm veel te bereiken met Dunja.  

 

Een rit met Gita samen afgelopen vrijdag ging ook fijn. Dunja nam goed het voortouw.  Ik merk aan zelfverzekerdheid wel wat verschil of ik alleen ben of samen met Gita. Ze is  zelfverzekerder als ze samen is met Gita.

 

Een buurtgenoot filmde een stukje. Het is hieronder te vinden.  

 

 

 

29 augustus

 

Hieronder een korte video van ons eerste buitenritje.  Zo leuk om te doen met haar. Spelende oortjes, aandacht verdeeld tussen de omgeving en mij. Prachtig.

 

 

26 augustus

 

Dunja, een paard om van te houden en dat doe ik!  Ze wilde zo graag dienen, wat heeft ze gewerkt,  en  zich zo prachtig met me verbonden maar het ging ten koste van haarzelf zoals in mijn vorige verslag is te lezen.  De video hieronder geeft een mooi beeld van de rust die ze in zich heeft en hoe toegankelijk ze is naar mij. Ik roep en meteen komt ze er rustig aan gewandeld. Prachtig. 

 

Na een periode hormonale ondersteuning kan ik zeggen dat het wel verschil maakt in haar gedrag.  Als er geen ruinen dicht in de buurt zijn is ze ook minder nadrukkelijk hengstig.  Vito de ruin heeft zijn plek gevonden en is hier niet meer en naar alle merries is ze heel sociaal. Naast mijn weiland, net iets verder weg dus,  lopen twee ruinen waar ze nauwelijks aandacht meer aan geeft. Dat is fijn!  De bitloze ritjes in de rijbak gaven niet echt een ander beeld in haar gedrag. Narrig en bozig, dat blijft zo.

  

Ik heb veel gewandeld met haar in het buurtschap hier. Dat vindt ze gezellig. Ze is goed op me gefocust en niet schrikkerig.  Af en toe koppie omhoog om eens te kijken hier of daar maar verder gewoon heerlijk om te wandelen met haar en vooral mooi om te zien hoe ze dan wél geniet van samen iets doen.  Op ademhaling van een sukkeltempo naar een stevig doorstappen en halthouden. Zo spelenderwijs haar aandacht vragen. wat gaat dat fijn. Ze groeit ervan in haar eigenwaarde nu ze weet dat er samen ook dingen mogelijk zijn die haar geen (rij) stress geven.  Ze is er meer door in balans gekomen.

 

En dan wordt langzaam maar zeker mijn conclusie voor plaatsing van Dunja helder. Moet ik haar als gewoon rijpaard plaatsen? Nee,  daar zal ze nooit blij van worden. 

 

 

 

 

 

13 juli

 

Dunja, mijn vriendin. Wat doet ze het goed en wat wil ze graag dienen. En toch zie ik overduidelijk dat ze in het werk niet blij kan zijn. Vol aandacht en een van de oren vaak naar me gericht. Spelend ermee als ik haar complimentjes geef en vriendelijk tegen haar keuvel. Wat wil ze het graag voor me doen! Maar toch, er is weerstand. niet uit kwade wil, zeker niet.  Een lijf of geest die niet mee lijkt te werken is wat ik waarneem. 

 

Op de video hierbij werd het me bevestigd. Ik wil zo graag, lijkt ze te zeggen, maar wat heb ik het moeilijk. Ze maakt zich mooi lang, maar té lang. Lang door stuwing.  Te vaak nog schakelen op voor in plaats van vanaf achter. Geen probleem in aanvang. Maar als je op de foto's op de blogpost hieronder kijkt  naar de spierontwikkeling van de achterhand, klopt dat niet dat het haar zoveel moeite  kost zichzelf te dragen onder mij als ruiter die ook nog eens geen noemenswaardig gewicht in de schaal legt.  Ze heeft té hard moeten knokken voor die spierontwikkeling en de narrigheid en terughoudenheid in bewegen nog soms doet er zeker ook geen goed aan. 

 

Ondanks dat ze goed op de voorwaartse hulpen reageert, gaat het altijd narrig met oren in de nek en vaak ook een zwiepende staart op die momenten.  Als Dunja met de bespiering zoals ze ze nu heeft zo'n moeite blijft houden, moet ik een andere weg nemen. Ze lijkt ontevreden  En ook het uiten van die ontevredenheid geeft beslist spierspanning. 

 

Dunja is ook sterk hengstig steeds. Goed zichtbaar. Tussen hengstigheden door is ze naar de ruin Vito wat chagrijnig geworden. Hormonaal lijkt ze niet goed in evenwicht. En dat is waar ik ook mee aan de slag ga. Het gaat zeker een poos duren voor er wat meer balans kan zijn en ik ga er voor.  En we gaan spelen en op zoek naar meer plezier. Dat is nu na 3 maanden de conclusie. 

 

Verder schroef ik het werken in de rijbak drastisch terug. Ben begonnen bitloos te rijden. Stappen, buigoefeningen. Geen draf, geen galop. Niks wat het ongenoegen oproept. Binnenkort staat samen met Gita en haar verzorgster (haar vakantie staat voor de deur) buitenritjes gepland.  Wandelen en rijden. Alles om het knappe hoofdje van Dunja en het prille moeders in spé lijf van Gita  het vrijheidsgevoel te geven en afleiding.  We hebben er zin in. 

 

De ingesproken video vind je hieronder

 

 

 

28 juni

 

Wat zeggen de ogen van mijn paard. De eerste foto uit haar verleden en twee recente foto's hier. Wat hou ik van dit dier en wat geeft ze me een heerlijk tevreden en begrepen gevoel. 

 

13 juni

 

Na 2 maanden trainen is de spierontwikkeling enorm.  Ze ontwikkelt fantastisch.

 

De eerste foto enkele dagen na aankomst, de tweede foto vandaag 13 juni. Wauw! Wat wordt/is ze mooi. Het lichaam wordt één geheel, ze voelt ook al meer als één geheel met rijden al blijft er altijd nog  weerstand. De spierontwikkeling is fantastisch.  Ik ben er nog niet, de narrigheid is zeker nog niet  over, we zijn zeker wel op de goede weg. 

 

2 mei

 

Dunja doet het geweldig. Er ontstaat kracht in haar lijf. Prachtig. Het gaat niet vanzelf en ik signaleer een spierpijntje zo af en toe. Maar ze zet door en vandaag in de longeerbak liet ze schakelingen zien zo prachtig van achter naar voor, zowel links als rechtsom, dat ik daar weer heel blij van werd.

 

Ik rijd regelmatig, dan vooral naar ontspanning en lengtebuiging, en aan het been voorwaarts en op ademhaling terug. Wissel af met krachttraining  in de longeerbak. En het werpt zijn vruchten af. Haar lijf ontwikkelt zich mooi. De weggevallen bilspieren bollen al iets, er begint een broekspier te ontwikkelen en de buikspieren trekt ze ook al mooi aan. De bovenlijn van de hals gaat mooi. Ze draagt zichzelf, laat haar hals prachtig vallen en de galop is krachtiger en meer gedragen. Top

 

Waar ik heel blij van werd is dat Dunja nu in gedragingen terug gaat grijpen op haar goede jaren. Want die waren er absoluut ook. De rust die ze uitstraalt en de toegankelijkheid en wil om te werken. Ze heeft vervelende periodes gekend waar ze zich niet kon handhaven in haar leefomstandigheden maar ze heeft ook  goede jaren gehad en ik vind het prachtig dat die boven komen drijven. In het rijden ben ik daar nog niet, daar zit het veel dieper maar gewoon basic het vertrouwen is optimaal. Haar uitstraling is zacht geworden, blij.  Geweldig om te zien.

 

De smid was er donderdag en toen was dat ook zo mooi zichtbaar. Een fundamenteel vertrouwen dat het allemaal wel goed is. Ze stond los, ik maakte wat foto's en er was volledige rust.   

 

 23 april

 

Wat is ze leergierig en werkwillend!  Dunja de tweede rijtraining geeft al een volledig ander beeld en gevoel. Mijn vertrouwen is er volledig en dat maakt dat de vorderingen enorm zijn. 

 

De eerste drafovergang laat ze me zien wat de angst bij de vorige berijder moet hebben veroorzaakt. Ze legt plat haar oren in de nek, zwiept met haar staart, buigt zich wat  in een vreemde kronkel en gaat op de rem. Ik weet dat wanneer ik nu met teugels zal gaan inwerken en been geef dat ze absoluut zal gaan steigeren.  Maar natuurlijk doe ik dat niet. Ik beloon haar, laat teugels die al los zijn nog altijd los en geef haar dat wat ze nodig heeft. Vertrouwen dat ze het kan en dat ik haar niet zal belemmeren. En ze gaat! na even de eerste drafpassen sinds jaren op haar eigen vier benen in ontspanning. Geweldig! Wat een enorm fijn paard.

 

Op de video hieronder de beelden van deze rijsessie. De start naar nageeflijkheid in vertrouwen en op vier eigen benen. 

 

 

 16 april

 

Vandaag de eerste rijtraining van Dunja. Wat vooral opvalt is de vluchterige loperigheid.  Ik heb alleen gestapt. Voordat er een ontspannen, ondertredende afgemaakte stapbeweging is, heeft draf en galop geen zin.  Dat zal immers in dezelfde gespannen toestand alleen weerstand geven. Verder is Dunja  braaf en werkwillig. En vooral mooi vind ik haar overduidelijke manier van communiceren. Ze laat perfect zien wat ze prettig en onprettig vindt. En geeft ook onmiddellijk respons als ik er op inspeel. Super. Voor een eerste keer was ik meer dan tevreden. 

 

Vooraf een uitgebreide poetsbeurt, maantjes een stuk korter en de staart. Sokken eraf. Lekker tutten. ze genoot ervan.  Ik heb haar mondhoeken een poos voorzichtig gemasseerd met vaseline. Ze liet het goed toe en leek ook daar, na eerst wat onzekerheid,  van te genieten.

 

De  ingesproken rijvideo vind je hieronder.

 

15 april

 

Vandaag, en in navolging op het heftige verslag hieronder, een moment aandacht voor wat het algemeen aanvaarde en gebezigde rijden;  de manier waarop het doorgaans nog altijd  geïnstrueerd wordt ook, teweeg brengt. Zoveel goed bedoelende, gedreven en zeker ook  liefdevolle berijders die de weg volgen die door instructie hun wordt gewezen en dan toch met onoplosbare problemen (o.a. HKO, terugkerende peesblessures en onregelmatigheden in beweging, stressgedrag) worden geconfronteerd. Of met grote regelmaat een osteopaat nodig hebben voor hun paard omdat deze vastzit.  De link naar het rijden kan simpelweg niet voldoende gemaakt worden, immers, iedereen doet het zo, het lijkt zo te horen en te moeten. 

Er is nooit sprake van schuld of opzettelijk toebrengen van schade.  Dat de hulpvraag bij me komt vind ik iedere keer weer een geschenk. Weer iemand die haar of zijn paard echt ziet. Geweldig!

In onderstaande video leg ik uit wat in de krul rijden teweeg brengt en ik geef een waardevolle tip hoe je op onderzoek kunt gaan met je eigen paard om te achterhalen of hij OP voor of van achter naar voor loopt.

 

11 april

 

Vandaag de osteopaat.  Alles was ook haar duidelijk bij het zien van het lijf van Dunja en ze had flink werk aan haar.  Dunja liet de behandeling goed uitvoeren en ook de pijnlijke ontwrichte kaak, die ik nog niet had gezien maar die zij wel constateerde, liet Dunja wonderlijk goed bewerken. Het staat weer recht!  Ik zag gaandeweg de behandeling al spanning afvloeien en de komende dagen zal dat proces doorgaan. De oogopslag veranderde meteen en de beweging gaat al iets vrijer. De gewoontes in gebruik van haar lijf door de langdurige lichamelijke blokkades werk ik er langzaam uit. Veel aandacht en niet de kans geven in oud gedrag terug te vallen is de opdracht daarbij. Dat komt goed! De behandeling heeft haar veel bevrijding gegeven. Overduidelijk. Heel blij met hoe ze er nu bij staat.

 

Natuurlijk krijgt Dunja het ultieme middel om de maagklachten op te lossen. Ze eet het gretig wat betekent dat het precies het juiste middel is.  Mooi dat nu, na enkele dagen de opgetrokken flanken al iets beginnen te bollen. Ze komt innerlijk tot rust, opent zich al zo goed.  Rustig in de weidegang, heel close met Aaron, echt maatjes met hem, rustig op de paddock, ze is al helemaal thuis hier. Heerlijk. 

 

Hieronder de osteopaat aan het werk,  uitstraling na de behandeling en op de wei de volgende dag. Al zo'n ander beeld dan toen ze kwam nog maar enkele dagen geleden. Geweldig. En het verslag van de osteopaat. Rij-adviezen zijn leuk maar daarin vaar ik zoals altijd helemaal mijn eigen koers.  

 

 

 

 

 

10 april

 

 

In de eerste dagen zal ik altijd een paard grondig bekijken. Vooraf aan de komst van een paard ontvang ik veel beeldmateriaal. En in alle gevallen is het zo dat deze foto's en video's me al een scherp beeld geven van de staat waarin een paard verkeert. Ook nu was dat zo.  Ik zie een paard dat de rug vastzet, voor wordt tegengehouden, in de linkerhand van de berijder hangt, de kaak klemvast heeft staan, speekselklieren heeft die geblokkeerd zijn, voorbenen die niet wegkomen, een achterhand die niet meekomt en een ruiter die met stoelzit de lendenen en rug van het paard vastzet.  

 

Als ik dan Dunja de deken afdoe, (wat een fantastische zondag hadden we begin april!) en haar even zo van de zon laat genieten zie ik een lijf dat in al gedachtes bevestigt. Hieronder plaats ik een aantal foto's. 

Mijn waarnemingen:

Opgetrokken flanken: stress/ maagpijn

Mat oog: stress/onbegrepen

Spierballen boven voorbenen: Op de kop gelopen

Strakke nek die niet naar links kan bewegen: vastgehouden in linkerhand berijder en zo later blijkt een ontzette kaak

Dikke eeltplek zowel links als recht in de mondhoek:  te veel teugel- bit inwerking

Blote rug zonder spieren: achterhand niet gebruikt

Voor en achter qua spierontwikkeling niet passend/ geen spierontwikkeling achter: het was onmogelijk achterhand te gebruiken

Weggevallen bilspier: bekken vast en niet meer kunnen kantelen

Weggevallen spieren rond knieën:  geen kans gekregen/ lichamelijke blokkades achterhand te gebruiken

Bijzondere manier van vrij in de wei bewegen met grazen (onderste foto's): achterhand sleept en zit muurvast in rug/ bekkengebied

Dan is er een concaaf ontwikkeling in de halsspieren en is het onderste deel van de nek strak en pijnlijk door gedwongen hoofd- halshouding en strakke linkerhand berijder.

Speekselklieren uitgedrukt door gedwongen hoofd-halshouding

Broken neck syndrome door gedwongen hoofd-halshouding en valse knik

 

 

 

 

 

 

9 april

 

Daar is ze dan. Na een heel kort voortraject van overleg was het een gegeven: Dunja moet hierheen voor hulp. 13 Jaar, vanaf veulen,  was zij bij dezelfde eigenaar en ze maakte samen met deze liefdevolle dame veel verdriet mee. Ingrijpende gebeurtenissen die ook het leven van Dunja op de kop zette. Noodgedwongen verhuizingen die helaas voor dit prachtige paard, ook langdurig stalopsluiting inhielden. Van het toegankelijke ontzettend lieve paard veranderde Dunja in een drukke draak die gierde in haar stal, tegen wanden aan sloeg en in een stresspaard veranderde.  Ze ontwikkelde scheidingsangst en werd lastig met rijden.

 

Voor mij en prachtig project. Ik voel het contact met haar als ik intune in de week voorafgaand op haar komst hier, en kan haar bereiken. Als ik "vraag" hoe ze haar naam vindt (ze werd Ellis genoemd) roept ze Dunja, Dunja! Ik zoek later de betekenis op en het blijkt in het Grieks "De geziene" te betekenen.  Ja lief paard, je wordt gezien!

 

Als ze hier komt is het fantastisch om te zien dat er rust heerst. Onmiddellijk. Ze loopt rustig met met me mee, wandelt de paddock op en landt al voor een groot deel. Top. Het contact met buurtjes Pippi, Aaron en Gita gaat ze na uren pas aan. Ook dat verloopt soepel.  De blik in haar ogen verraadt haar verdriet en eenzaamheid. De stalopsluiting en onbegrip met rijden hebben haar langzaam zichzelf doen afsluiten.  Ze springt mijn hart in, meteen! Zoals ze dat ook is bij haar vorige eigenaren die haar met liefde hebben omringd.  

 

Welkom Dunja, het komt goed 

 

Op de foto Dunja bij aankomst.

 

 

 

 

Reactie schrijven

Commentaren: 2
  • #1

    Rianne Sok (donderdag, 23 juni 2022 16:09)

    Wat super leuk om te lezen! Wat een gaaf project, hier krijg je toch energie van van zo’n paard. Jullie komen er wel.

  • #2

    Marias (zaterdag, 24 september 2022 09:52)

    Fantastisch van je, Ria, dat je Dunja zo goed verder helpt. Je hebt een goede kijk op paarden en heel veel gevoel, empathie om rekening te houden met de (on)mogelijkheden en grenzen die Dunja aangeeft. Vele ruiters kunnen een voorbeeld aan je nemen!

    Wat ik jou en Dunja zou willen meegeven: betrek een holistische dierenarts hierbij. En kijk niet alleen op fysiek niveau maar ook op energetisch niveau om blokkades bij Dunja weg te halen.
    Eric Laarakker (praktijk Den Hoek in De Bilt) heeft veel ervaring. Vraag hem naar een goede holistische dierenarts bij jou in de buurt!
    Heel veel succes en veel liefde aan jullie beiden.