Habib (officieel Hassan)

 14 maart

 

Habib heeft zijn plek gevonden. Geweldig.  Het eerste bezoek bij hem btacht de ultieme match. Wauw. Habib wist dat hij zelf mocht aangeven of het wat hem betreft goed was en dat deed hij.

 

Bij aankomst op zijn nieuwe plek speelde even paniek op maar al snel stond hij heerlijk te eten en de nieuwe plek in zich op te nemen.  

 

Heel veel geluk met deze prachtige kerel Nienke en dankjewel voor de fantastische thuis die je hem biedt.

 

De video hieronder spreekt voor zichzelf en ook de foto op zijn nieuwe plek de eerste ochtend zegt genoeg. Prachtig!

 

 

 

6 februari

 

Het mysterie heeft zich ontrafeld door het afgelopen jaar heen. In alle rust en hij kreeg voortdurend alle tijd voor wat zich ook aandiende.  Alle verbeteringen en veranderingen in  Habib ervaar ik als een groot geschenk. Hij is in een prachtige lichamelijke én geestelijke conditie.  De triggers en trauma's zijn stevig naar de achtergrond verdwenen en hij vertrouwt en werkt met plezier.  De lichamelijke problemen die er waren zijn stap voor stap tevoorschijn gekomen en hersteld. Een kennersoog ziet nog een zeer kleine bewegingsbeperking links voor die door goede oefening geheel zal verdwijnen. Ik heb een blije, dankbare Habib die geniet van elke dag dat hij hier is. 

 

En dan rijst bij mij de vraag: Hoe kan ik hem op een goede manier aan een nieuwe for ever home helpen. Want Habib  vereist  aandacht in de zin van helderheid en absolute consequentheid in omgang en rijden maar daarbij beslist ook alle onvoorwaardelijke liefde, zachtheid, vriendelijkheid en volledig begrip. Oude trauma's  kunnen door onbegrip en hardheid weer opgeroepen worden en dat mag niet gebeuren.  Hij bindt zich volledig en is het liefste paard van de wereld en een heerlijk super betrouwbaar  kroelpaard in de juiste handen.  Wie hier ook eens de paddocks op loopt kan hem aanhalen en hij vindt dat fijn, in die zin is hij zelfs al een allemansvriend. Een groot stoer prachtig paard van 1,69 met een klein hartje dat heel veel liefde nodig heeft. 

 

Ik heb met deze gedachtes in mijn achterhoofd besloten de voorwaarden in de zoektocht naar een nieuwe thuis aan te passen aan de eisen die het heeft om hem een goede toekomst te waarborgen. 

De geïnteresseerde bij wie het bij een eerste kennismaking top lijkt en die dan natuurlijk ook door Habib  geaccepteerd moet zijn, zal bereid moeten zijn een poos regelmatig hierheen te komen om eerst samen met mij en hem te werken tot Habib laat zien dat hij het aan kan mee weg te gaan.  Het punt waar ik nu ben met hem is een prachtig punt om met iemand samen het werk verder uit te breiden en te intensiveren. 

 

 

 

 

26 januari

 

Habib, mijn grote vriend, wat een fantastisch leuk paard.  Sterk karakter maar zo toegankelijk. Ik heb het werk sinds 2 weken weer opgepakt na een winterstop van een poos.  Even een poos lekker rust. Dat kan absoluut ook geen kwaad. 

 

Ik vond het wel een leuk idee om met barebackpad te gaan rijden en daar ben ik mee begonnen.  Dat vond hij een vreemd gevoel maar hij deed het weer geweldig. Eerste keer op een heel klein stukje verharding hem aan het gevoel laten wennen. Na enkele minuten was de spanning eraf. De tweede keer ben ik meteen de rijbak ingereden en was er al geen spanning meer te bespeuren. Heerlijk. 

 

De beelden hieronder spreken voor zich. 

19 oktober

 

Het werk met Habib gaat heerlijk. Langzaam maar zeker maken we vorderingen. Hieronder een video van eerst zijn gedrag tijdens het zadelen. Een wereld van verschil met enkele maanden geleden. En daarna beelden van twee keer rijden in de bak met zelfs nog een eerste mini buitenritje. 

Top!

 

15 september

 

Bij het laatste bezoek van de osteopaat voor Sultan heb ik Habib even ook weer mee laten nemen.  gewoon omdat het zo fijn voor hem is.  Rijden op hem is een feest, zo vertrouwd. Natuurlijk nog altijd gericht op volledig ongedwongen gebruik van zijn lijf. Stappen, halthouden, een lengte draven of een diagonaal en weer stappen zijn zo wat oefeningen om  zijn achterbeengebruik te stimuleren zodat de schouders mooi vrij komen en hij daarmee goed voorwaarts kan bewegen.  Wijken in stap, en dan vooral rechts. Het gaat heerlijk. Hij duikt niet meer, wordt losser in de hand en warempel ontstond het eerste schuimrandje om de lippen omdat hij zo lekker aan het werk was. 

 

Het is en blijft genieten met hem!

 27 augustus

 

Habib, een zo mooi project. Zoals altijd rustig en zonder haast bezig. Het werk met hem maakte enige weken terug  duidelijk dat er nog iets lichamelijk aan haperde wat hem belemmerde. Ik kreeg niet de respons op het werk die ik zou mogen verwachten wat voor mij betekent dat er nog iets dwars zit. Ik voelde wat strakheid in de rug en onvermogen met optimale ondersteuning zijn linkerschouder verder op te rekken in het rijden en werk in de longeerbak.

 

De behandeling een tijd daarvoor om de scheefstand van het bekken te corrigeren was pittig en ik vermoed dat daarbij iets met de rug is gebeurt waardoor er nét een pijnplekje is ontstaan.  De osteopaat beaamde mijn vermoeden van een pijnplek in de rug en dat is opgelost. 

 

Daarna was het geweldig om te merken dat de nieuw verworven mogelijkheden die zijn lijf hem nu biedt maakt dat er onbalans ontstaat. Zo lang geforceerd bewogen om pijn te voorkomen of op te vangen maakt dat de verkeerde maniertjes gewoonte zijn geworden. De onbalans en wat gedwarrel nu is een heel goed teken, op weg naar het goede evenwicht! Enorm belangrijk nu om met de training rechtgerichtheid te bewerkstelligen, géén duikgedrag op de voorhand en krachtig voorwaarts vanuit de achterhand. 

 

Top, zo blij met alle lichamelijke ontwikkelingen en zeker net zo blij met zijn gedragsverandering, zijn vertrouwen en rust. Daarvan een serie foto's die ik vandaag (27/8) van hem maakte toen hij net uit de wei kwam. Naar me toe komen, kijken wat ik doe, zoveel rust in de ogen, nieuwsgierigheid  en ontspanning, hij gaapt het uit. 

 

 

24 juni

 

Alweer ongekende vooruitgang bij Habib. Ik heb het allemaal even gelaten qua werk voor wat het was. Na de behandeling van begin juni was even rust nodig vond ik en tussentijds is ook de tandarts nog geweest.  De binding en het vertrouwen, plezier in zijn leven en werk hadden en hebben voor mij de prioriteit.  En wat heeft dat weer tot fantastisch resultaat geleid. 

 

Ik schets enkele voorvallen:

*Habib loopt in zijn paddock enkele dagen terug en ik roep: kom Habib, we gaan wat doen in de longeerbak samen. Ik doe de ingang van de longeerbak open en daar komt hij aan, loopt de longeerbak in, draait om en blijft bij me staan. Wat een geschenk! 

*Habib loopt in de wei en zoals elke dag loopt hij vrijwillig en los daar ook weer uit  naar zijn paddock wanneer ik hem  los ophaal en een aantal meters opzij van hem meeloop. Ik vraag hem: zullen we een stukje draven, hij draaft aan en draaft rustig met me mee. De volgende dag zeg ik: Habib, vandaag chillen hoor, we stappen nu naar de paddock en los op meters afstand van me wandelt hij naast me mee. Wat hou ik enorm van dit paard, zo toegankelijk geworden, zo in verbinding. Geweldig! 

 

En dan gisteren ineens de behoefte en het gevoel dat het tijd is te gaan rijden weer, dat het weer kan. Het is weken geleden en sowieso heb ik nog maar drie keer wat rondgestapt op hem. Ik praat tegen hem als we de rijbak inwandelen: Habib, rondjes lopen rond het krukje (een tactiek die ik gebruikte om zijn gedrag van wegdraaien met opstappen te doorbreken) is niet nodig hoor. Zo'n gedoe. En hij staat, laat me opstappen en wandelt weg. Tsja, dat laatste is iets wat ik altijd toesta, dat mag van me. 

 

Het hele gevoel met rijden is anders nu, het klopt,  ondanks de onregelmatigheid links voor. De stap is goed, rechts achter goede beweging.  Ik merk dat hij hoofdzakelijk met de rechterteugel naar beneden is gewerkt, hij loopt in de rechter buiging, ook linksom, probeert het bit beet te pakken rechts en scheef op de bolle kant te duiken op de voorhand, hij blijft in buiging rechts hangen en hangt daarbij op zijn linker voorbeen. Hij heeft geen idee wat nageven is, geen idee wat de berijder met de teugelvoering bedoelt. Niet gek dat het linker voorbeen een verkorte beweging heeft. Ook rechts verkort hij in de beweging als ik linksom rijdt. Dat is super! Betekent namelijk dat hij  "gewoon" teugelkreupel is. En wel op beide handen.  Lichamelijk lijkt alles in orde nu, dus deze verkorting zal gaandeweg zichzelf oplossen. Heerlijk werk met een paard waar ik weer veel van hou. 

 

Op de video hieronder zie je de eerste keren rijden met mijn uitleg over zijn problemen. 

 

3 juni

 

Habib, mijn oogappel. Gisteren kwam de osteopaat voor de onregelmatigheid rechts achter. En weer valt er rinkel de kinkel een kwartje,  en een puzzelstuk op zijn plek. De medische rapportage van Habib toont een bijzondere gebeurtenis. De dierenarts is ooit ingeroepen om Habib uit een schuilstal te helpen halen waar hij al 5 dagen in stond en niet meer uit durfde.  Ook hier bij mij heeft het tot begin vorige week ( 2 maanden dus) geduurd voor hij vrijwillig zijn schuilstal inliep en er niet steeds achteruit uit kwam maar zich om durfde draaien. Aan die schuilstal verbonden zat absoluut oud zeer en een associatie naar iets heel engs voor hem. 

 

Waarom vertel ik dit: Als er zoiets aan de hand is kun je er met zekerheid van uitgaan dat een paard zich enorm pijn heeft gedaan bij het naar binnen gaan van die stal. Het eerste waar dan aan gedacht kan worden is het flink stoten van de heup. Als dat gebeurt is de kans dat er scheefstand ontstaat in SI of bekken  groot.  En dat bleek dus het geval. Gelukkig kon de osteopaat dit verhelpen en is met een dry needle behandeling de spanning in de diepe spierlagen losgelaten. Paar dagen rust en ik kan weer rustig beginnen. Ook is nu mijn ondefinieerbare gevoel met rijden verklaart. Deze scheefheid voelde voor mij gewoon even "raar". 

 

Op de foto een ontspannen Habib eind vorige week, jawel! in de schuilstal en netjes omgedraaid.

 29 mei

 

Nog altijd ligt mijn prioriteit in het werken met Habib bij zijn welzijn. Bij het doorbreken van de weerstand en de boosheid die er met vlagen nog steeds is.  Bij het doen ontstaan en bevestigen van vertrouwen en het werken aan ons eenheidsgevoel. Dat gaat heel goed en ik ben inmiddels als een blok gevallen voor hem. Hij ontpopt zich een enorm werkbaar en toegankelijk paard dat zó graag wil. In de longeerbak komt hij alleen om een poos te stappen. Hieronder op de video te zien hoe ik zijn dreigende gedrag op de voorwaartse hulp van het zweepje corrigeer en hoe ik met opstappen in zijn spelletje mee ga en het me toe eigen zodat ik rustig kan opstappen.............

 

.......en dan natuurlijk even kan rijden. Uiteindelijk blijft het bij enkele minuten rondstappen. Ik voel meteen als hij weg stapt iets ondefinieerbaars.  Zo gefocust op het linker voorbeen als ik ben, maakt dat ik de verkorting rechts achter die ik duidelijk op de beelden zie, even niet voel. Gelukkig maken deze beelden het met duidelijk.  Helder waar ik nu mee bezig moet. Ook deze beelden zijn op de video's hieronder te vinden. 

 

 

17 mei

 

Het werk met Habib gaat rustig verder.  Het bestaat voor het grootste deel uit werken aan de verbinding, de gezeglijkheid en het vertrouwen.  Hieronder een video van hoe ik met hem bezig ben. Het ontwikkelt zich prachtig en ik ben heel tevreden en blij met hem!

 6 mei

 

Habib veranderd in snel tempo nu in een normaal paard. Aanvallen naar de anderen gebeurt niet meer. Eén keer even met Gita die de eerste dagen haar stress van wat voorvallen bij de vorige pensionstal nog niet goed kon loslaten en zich agressief gedroeg.  Dat gaf even een wisselwerking met Habib. Nu zijn ze in balans samen, nog geen vrienden maar wel is er sprake van acceptatie en rust.

 

In het werk gaat het super. De onregelmatigheid vermindert zienderogen en ik wil graag gaan rijden om in de grote rijbak met mijn oefeningen aan de gang te kunnen om hem verder in evenwicht te brengen, recht te richten en de linker schouder verder los te werken. Vandaag kreeg hij na lange tijd, inmiddels  ongeveer anderhalf jaar, weer zadel en hoofdstel om. Dat ging alsof hij hij gisteren was opgezadeld. In galop even een paar halve bokjes, maar dat was het.  Mijn werk met hem om hem te leren luisteren, vertrouwen te krijgen, gezeglijk te maken en de stress los te laten zullen er zeker toe hebben bijgedragen. Maar hoe dan ook, ik ben er blij mee! De serie foto's hieronder laten zien hoe ontspannen dat allemaal ging en ook de video spreekt voor zich.  Met lange beugel nog even over hem heen gaan hangen, geeft ook geen enkele reactie.  We kunnen snel samen onder het zadel aan het werk. Heerlijk!

 16 april

 

Habib ontwikkelt zich fijn. In gedrag steeds rustiger, de stress vloeit langzaam maar zeker af. Hieronder staat een hele serie foto's van de contactmomenten voor een sessie in de longeerbak enkele tijdens de sessie en enkele van daarna. De rust en ontspanning en vooral zijn volle aandacht voor mij en vertrouwen in mij,  zijn erop voelbaar.  Heel bijzonder wat daarna gebeurde. Habib kwam terug op paddock wat op de laatste foto's is te zien.  Terwijl ik meteen daarna wat ruimwerk aan het doen ben krijgt Habib een felle woedeaanval naar Kinke en Violet. Hij sprint en springt met platte oren en aanvallende bewegingen naar beide merries en gilt het enkele keren uit. Bijzondere ontlading van een dosis stress die nog in hem aanwezig was. Goede ontlading. Het duurde maar even en toen ik hem daarna naar de wei bracht samen met Kinke (waar hij het zeker wel goed mee kan vinden)  was er rust. Geweldig. Hij komt er wel.

 

Ook de behandelaar is weer geweest en Habib heeft een dry needle behandeling gekregen op beide schouders en links en rechts op de rug. Hij onderging het heel goed. De nawerking duurt enkele weken maar meteen al in de longeerbak zag ik meer schoudervrijheid en minder onregelmatigheid. Dat geeft de burger moed!

 

................en een dag later na het werk dat op dezelfde manier en weer zo fijn ging, "parkeer" ik hem terug op zijn paddock, zet hij zich op rust en staat daar gedurende de hele tijd dat ik daarna met Kinke bezig ben. Super!

 11 april

 

Een fijne week hebben we achter de rug. Werken in de longeerbak samen, hij doet het fijn. Zelfs zie ik al de onregelmatigheid verminderen. Als ik goed rechtricht, vooral op de rechterhand de binnenschouder naar buiten zetten steeds, zie ik meer ruimte in de linker (verkorte) schouder  ontstaan.  Mooi, er ontstaat ruimte om te bewegen.

 

Er is stukken meer ontspanning al en het vertrouwen groeit. Ik geef mijn paarden ook  energiebehandelingen en na de eerste keren waarin hij het sterk afwees en er voor wegliep, staat hij nu te gapen met dichtvallende ogen en ondergaat het ontspannen.  Ook hierdoor groeit zijn vertrouwen en gaat hij het fijner  vinden aangeraakt te worden. 

 

Het vertrouwen dat nog maar pril in aanleg aanwezig is. Want op een dag als vandaag, als er een nieuw paard wordt gebracht, valt hij wel weer een stukje terug en kruipt toch weer even in zichzelf en uit zijn onrust in bovenmatig druk gedrag. Al is het op geen stukken na meer de drukte die hij begin van deze afgelopen week nog liet zien als ik alleen maar met Kinke de rijbak in ging.  Hij gilde het uit, sprong met 4 benen de lucht in, rende rond tot ze terug was, en wist zich geen raad.  Dat is over, hij staat rustig, en gaat verder eten al is Kinke helemaal achter in de rijbak.  Geweldige vooruitgang. Ik ben op de goede weg!

 

Habib is een paard om van te houden. Zo heerlijk als hij zich opent en echt verbindt. Het is er nog niet helemaal en het is nog instabiel, maar de momenten dat het er al is zie ik de zachtheid in zijn ogen en de enorme wil om samen te werken. Geweldig!

 

Hieronder de eerste kennismaking vandaag met mijn nieuwe ster Violet

 

3 april

 

De osteopaat is bij Habib geweest en wat gaf hem dat weer verlichting! Zijn rug had 3 wervels die hem plaagden. Hij is er goed aan geholpen en ze zijn weer los. Ook in de schouder links vond de osteopaat een overbelastingsblokkade. En hij constateerde  dat er duidelijke gevoeligheid was in de maagstreek wat doortrok naar boven.  Mijn bevindingen klopten met de bevindingen van de osteopaat. Fijn! Maar vooral fijn dat Habib is geholpen en dat ik met de richting die ik heb gekozen ook in de goede richting ga. 

 

Op zachte wijze reinigen/ontgiften en dan langdurig ondersteuning voor de maag. Verder dagelijks de borst/schouder spieren activeren zodat er goede bloed doorstroming komt en blijft. En wat ik vooral sterk voel is dat zachtheid nodig is. Ik moet streng en heel consequent zijn om zijn gedrag te corrigeren maar toch op een zachte manier.  Die zachtheid heeft hij nodig om zich te durven binden. Ik zie het ook ontstaan, het hoofd laag bij me als ik mest ruim bijvoorbeeld, respectvol op goede afstand, of naar me toe komen als ik langs loop. Even aandacht vragen en voorzichtig laten zien dat hij me misschien wel écht wil gaan vertrouwen. 

 

Ik merkte vandaag dat Habib stijf was in zijn hele lijf.  De middelen doen hun werk dus goed. Het reinigingsproces is goed op gang maar het afvoeren vertraagt iets. Vandaar de stijfheid.  Dat komt vanzelf in balans. Blij zoals het gaat en alle vertrouwen dat het voor 100% goed komt. 

 

Habib is inmiddels ook weer helemaal mijn hart ingesprongen, wat een schat van een dier is het weer. Ik voel de dankbaarheid en dat is zo'n heerlijke gewaarwording.

 2  april 

 

Habib had geen vertrouwen in mensen en durfde daardoor in zijn onzekere momenten zich niet op te trekken aan zijn begeleider maar liep haar ondersteboven of trok haar mee. In deze korte video is te zien hoe ik daarmee omga en wat voor fijn resultaat dat geeft.

 

 

29 maart

 

Het werk in de longeerbak gaat lichtjes door. Hij is nu al mooi ontspannen waardoor de belasting niet zwaar is en hij juist de beperking in borst/schouder links wat los kan maken. 

 

Ook naar de komst van de osteopaat toe a.s. woensdag  is het fijn zijn lijf zo los mogelijk te maken. 

 

Hieronder de beelden van de tweede sessie in de longeerbak. Wat ben ik blij met de vooruitgang. 

 

27 maart

 

Daar is hij dan, mijn nieuwe project. Hier zit weer een blij mens deze site bij te werken want wat een heerlijk dier is het weer en wat heeft hij hulp nodig. Dankjewel Céleste voor het vertrouwen. 

 

Ik ben er meteen voor gaan zitten om een andere naam te zoeken. Het is Habib geworden. In het verlengde van zijn officiële naam Hassan maar met een mooiere betekenis: de geliefde. Want dat is hij hier weer en dat was hij in het verleden ook zeker. 

 

Mijn eerste bevindingen zijn :

Habib is onzeker, extreem onzeker. Door de onzekerheid is hij in de omgang lastig geworden. Hij ziet zijn begeleider niet staan, dramt er overheen en het is haast gevaarlijk hem te verplaatsen van de ene plek naar de andere.  De vorige eigenaar bracht hem zelf het terrein op maar werd zo ongeveer meegesleept.  Dat zou je kunnen veroordelen als onopgevoed maar in dit geval herken ik meteen enorme spanning en geen enkel vertrouwen in mensen als zijnde een stabiele factor waar hij op kan vertrouwen. Daarmee groeit de onzekerheid in een paard en blijft die  groeien.  Als je als eigenaar niet in de gaten hebt dat jezelf het fundament hebt gelegd voor dit gedrag en het in je omgang in stand houdt en maar steeds nog vergroot, heb je een enorm probleem. Alle liefde van de wereld die in je is, zal de relatie met je paard dan niet in balans kunnen krijgen.  Ik behandel hem nu streng en consequent maar daarnaast met veel zachtheid, aandacht en liefde.

 

Het is van essentieel belang een verbale royale beloning en aai te geven meteen in dezelfde seconde nadat ik hem heb gecorrigeerd. Want de correctie mag hij nooit als straf ervaren, maar simpel als het afleren van ongewenst gedrag. De beloning die hij steeds krijgt op het stoppen met ongewenst gedrag zal de verandering teweeg brengen binnen in hem. 

 

Het gevolg van zijn onzekerheid en stress  is ook/ kan ook zijn dat zo'n paard erg gaat plakken aan een ander paard om ergens de zekerheid en rust vandaan te halen. En ook dat gedrag laat Habib in grote mate zien naar zijn buurman Gijs. 

 

Mijn eerste gedachte bij dit alles is dat de maag van Habib hem wel eens parten kan spelen. Zoveel stress en zo lang al, moet gevolgen hebben voor zijn maag. Als ik hem vervolgens in de longeerbak heb zie ik dat hij ook in zijn rug stijf is en links voor niet goed loopt. Ook de schouder/borst linksvoor is opgezet en gevoelig.  Ik zie geen been of voetblessure, ik zie gevolgpijn. Het mysterie gaat zich vanzelf ontrafelen. 

 

Woensdag komt de osteopaat en wordt hij geholpen. Verder start ik met ontgiften van zijn lijf en dan langdurig ondersteuning om de maag goed tot rust te brengen. 

 

Hieronder wat foto's van de aankomstdag en een korte video van de eerste sessie in de longeerbak. Van felle opstandigheid waarbij ik  soms streng ben naar gehoorzaamheid en vooral naar zijn rust binnen een kwartier. Geweldig!

 

Reactie schrijven

Commentaren: 0