Cappy

20 juli

De osteopaat was bij Cappy. Hoe triest was de situatie waarin Cappy zijn lijf zich bevindt. Een 9 jarige franse draver die 5 jaar heeft gekoerst. Het is ondoenlijk!  Met twee jaar worden ze als puppy al voor de sulky gezet en gaat het vol in training, eenzijdig. Cappy was een goede, hij was snel en heeft veel prijzengeld gewonnen. En dan, als het niet meer kan, als het lijf stuk is, moet het maar even als rijpaard gaan dienen. Gelukkig heeft deze schat een ontzettend lieve eigenaar gevonden die alles voor hem wil doen. Hij verdient het om van zijn pijnklachten af te komen! En de osteopaat doet haar werk...

Het borstbeen van Cappy is door eenzijdige training in een bocht vergroeid waardoor er natuurlijk op rug, schouders en benen een enorme druk komt te staan. De plek van de kissing spines is de plek die door het scheve borstbeen de meeste druk heeft gekregen. Maar natuurlijk heeft dit ook enorme gevolgen voor achterhand. De osteopaat is moeten stoppen met losmaken van de achterhand waar ze doorgaans begint wat strakheid betreft. Ze kon niet verder gaan want de gevoeligheid om de behandeling te geven was enorm al deed ze het super voorzichtig en invoelend in de pijn van Cappy.  Cappy onderging de behandeling heel goed. De osteopaat omschreef de schokbewegingen bij eten op de grond als hernia-achtige pijnscheuten.

Cappy is na behandeling terug gegaan naar zijn eigenaar. Mijn advies was, laat hem nog een keer behandelen voor verdere ontspanning en geef hem de rust die hij verdient. Af en toe een bosritje moet je zelfs van dit dier niet meer verlangen.  De liefdevolle eigenaar gaat zeker verder met zachte methodes om de pijn verder voor hem te verlichten. 

15 juli

Cappy wordt gebracht. Mij wordt gevraagd op onderzoek te gaan naar zijn problemen. Rustig rijden van bosritjes is het doel.  In het rijden is hij wisselend. Dan heel rustig, dan erg loperig.  Cappy heeft de diagnose onbruikbaar wegens kissing spines. Ik heb de foto's voor second opinion naar mijn dierenarts gestuurd omdat ik zelf de gedachte heb dat bij deze relatief milde vorm het klinische beeld bepalend is. Hij bevestigt mijn gedachten. Dat is positief. De KS zit op een plek die typisch bij een draver hoort. Verder naar voor richting schoft. Logisch, een draver draagt verder naar voor, het zwaartepunt ligt wat verder naar voor waardoor de overbelasting blessure ook verder naar voor ontstaat.

Als ik Cappy de eerste dag in de longeerbak laat is hij druk en onrustig. In de omgang is hij een rustig en aanhankelijk paard. Dat geeft dus al te denken. Als arbeid meteen vluchtgedrag oproept is de boodschap duidelijk. Daar zit ongenoegen op mijn minst, maar met grote waarschijnlijkheid zit er pijn.

Ik heb de video camera in de hand wat de beelden die hier onder zijn te vinden wat rommelig maakt maar het is duidelijk. Cappy laat in de eerste sessie overduidelijk zijn pijnklachten zien. In de rug zit hij muurvast en ook alle spieren in rug en achterhand zijn hard en geblokkeerd. Als ik draf vraag of galop slaat hij herhaaldelijk van zich af, hij verstapt zich bij herhaling, loopt met onzekere passen achter en vlucht vooruit, hij loopt enorm scheef met verschil in pasgrootte voor en schreeuwt het uit. AU!!  De sessie was kort, het is een onderzoek. De volgende dag was er meer rust maar ook dan herhaalt zich in veel mildere vorm maar ook overduidelijk het tonen van de pijnklachten. Het is me duidelijk. De osteopaat komt snel voor je. Je hebt heel dringend hulp nodig. Want de gevolgpijnen van de rugklachten zijn enorm. 

Als Cappy van de grond eet schiet hij soms als door een bij gestoken omhoog. Steeds die schokbeweging. Als ik een hoog hooinet voor hem hang is het over. Het naar voor buigen tot op de grond geeft keer op keer een zichtbare pijnscheut.