Shadow

 18 augustus

En dan zit het werk erop met Shadow.  Het is duidelijk wat hij kent, waar zijn gevoeligheden liggen en voor Herma is dit voldoende om het zelf weer rustig met hem op te pakken. Heerlijk om een heerlijk tevreden Shadow weer over te dragen aan een blije en tevreden Herma.

Dankjewel voor je vertrouwen Herma, het was een fijn dier om mee bezig te zijn. Ik heb ervan genoten!

14 augustus 

Controle van zijn lijf stond op het programma vandaag en gelukkig was Barbara er weer om het in beeld te brengen. Mijn conclusie na deze controle is dat er met Shadow weinig moet zijn gedaan. Wat op zich geen probleem hoeft te zijn.  Zijn lichamelijke staat, zijn onzekerheid  en de felle reactie op de singel doen me wel vermoeden dat er  in een heel pril stadium van beleren voorheen misschien iets zodanig mis kan zijn gegaan dat er van doorrijden misschien geen sprake is geweest.  Want in vergelijk  met paarden die langdurig hebben stilgestaan zo ik dat vaak heb ervaren,  geeft Shadow een wat afwijkende en overgevoelige reactie. In het vervolg traject van weer gaan rijden ga ik met deze gedachten in mijn achterhoofd met hem verder zolang hij bij me is.

Ik heb gelongeerd vandaag, ging prachtig. En heb het zadel weer op gehad. Vanwege mijn bevindingen en gedachtes van de controle ben ik omzichtig met de druk van de singel omgegaan. Ik heb hem enkel laten voelen en weer lucht gegeven. Dat een aantal keer herhaald tot ik merkte dat ademhalen tegen de druk van de singel geen reactie meer opriep. Ik probeer te vermijden dat hij nog een keer explodeert en hoop morgen het zadel gewoon te kunnen aansingelen en hem daarmee te longeren.

Hij deed het top en het vertrouwen was vandaag weer optimaal. Hij volgde me mooi en vond het leuk aan het werk te gaan.  Ook loopt hij zonder halster inmiddels wat ook een blijk van vertrouwen is weer natuurlijk.  Heerlijk!

13 augustus

Gisteren en grote en spannende stap gezet met Shadow. Het aansingelen van het zadel.  Het gaf even een fikse paniekexplosie en hij bokte in de rondte.  Maar gelukkig maar even. Er is enkel nog sprake van onzekerheid met een klein moment van wat bokkensprongen. Maar blinde paniek is niet meer aan de orde.  Wat ik zelf erg mooi vind,  is zijn orenspel helemaal aan het einde waar hij blijk geeft van vertrouwen in me, al is dit hier wat wankel met een vleug onzekerheid en twijfel.  Prachtig sprekend hoofd!

Vandaag gun ik hem een dag met minder prikkels. Longeren met alleen hoofdstel, zadel en dekje er een paar keer op en af zonder singel, angst wegnemen en vertrouwen aanvullen. Hij is er dankbaar voor en het was nodig. Want hij toonde wat twijfel door niet meteen mee te lopen naar de longeerbak.  Halverwege het werk vandaag draaide hij weer vol vertrouwen naar me toe en volgde me als een hondje.  Zo fijn dat hij zich zo goed laat lezen. Leuk paard!

10 augustus

Shadow wordt gebracht en komt inderdaad al snurkend uit de vrachtwagen. Oppassen dat hij niet op de tenen van  zijn eigenaar gaat staan die hem uit de vrachtwagen naar zijn plekje  leidt.  Vreemd genoeg reageert hij totaal niet op de dazenval die hangt te schudden. Iets waarvan je zou verwachten dat het kijkerigheid oproept. En ook vreemd genoeg dat hij na een uurtje als ik de ingang van de wei open doe,  rustig naar de achterste strook loopt waar ik net de draad verzet heb.   En dat terwijl de twee andere merries helemaal aan de andere kant van de bak lopen en hij daar dus geen steun meer aan heeft. Deze constateringen roepen bij mij de gedachten op dat Shadow wel eens minder angstig zou kunnen zijn dan gedacht wordt.  Omdat er ook nog met nadruk bij is verteld dat ik hem niet van voor moet naderen omdat hij dan weg loopt en hij aanraking aan het hoofd naar vindt, versterkt mijn gedachten dat er aan de interactie mens-paard nog wel een en ander te verbeteren is.  En dat daar de kern van de onrust van Shadow gezocht moet worden. 

De eerste avond al dat hij hier is, zie ik al zoveel rust in hem dat ik een freestyle sessie met hem doe.  Het filmpje hieronder geeft een goede indruk van hoe dat ging.  Hij reageert perfect op me.  Hij begint weliswaar wat druk maar snurkt nog niet één keer in deze voor hem volkomen vreemde omgeving. Ik ben met de lijn eraan begonnen (eerste 2 foto's hieronder) en al snel heb ik de lijn eraf gedaan omdat ik wilde fotograferen en ik dan dus de handen vrij heb.  Zijn reacties waren puur en eerlijk, ik ervaar geen stress, hij geeft me het idee dat er weinig met hem is gedaan want een doorgetraind paard is deze fijngevoeligheid naar de mens doorgaans helemaal kwijt.  Ik ben er blij mee!

Dag 2 krijg ik visite en worden er foto's gemaakt.  Dat is fijn want juist vandaag wil ik gaan bekijken of hij zadel en hoofdstel kent en of er verwacht kan worden dat hij zadelmak is.  Het hoofdstel omdoen geeft eerst  spanning, het siddert een moment door zijn lijf. Maar het gaat en eenmaal om is te zien dat hij het kent. Hij heeft het bit ontspannen in zijn mond en reageert er ervaren op, dat is duidelijk. Dan een longeersingel om zijn lijf en die wat aantrekken en bewegen. Ook dat geeft even wat kijkerigheid en spanning maar niet noemenswaardig. Het dekje al precies zo. Hij vertrouwd het eerst niet, zet daarbij zelfs even hele grote ogen op als een groen paard maar dan accepteert hij het met gemak. Het zadel loopt hij eerst voor weg, trekt zich wat in,  maar ook dat kan ik bij herhaling en steeds gemakkelijker op en af doen. 

Aansingelen komt een andere keer.  Eerst een dag vrij morgen om alles te verteren. Ik weet uit ervaring dat dit heel goed werkt,  letterlijk een dagje de opgedane ervaringen wegkauwen lijkt het wel.  Tussen dit hele hoofdstel-  dekje- lijn- en zadel ritueel door laat ik hem een paar keer weer los op de volte zodat hij de spanning kan loslaten in beweging. Dan merk ik dat het inderdaad spanning heeft gegeven waarbij dan wel opvallend is dat hij geen enkele keer snurkt en totaal geen schrikreacties geeft op omgeving en dat terwijl ook nog windkracht 5/6 rond onze oren suist.  Hij draait enkel van me af als ik hem de andere kant op wil laten gaan of wil laten stoppen. En laat zich dan wel meteen weer van voor naderen en pakken met een zucht van verlichting tot gevolg.  Mooi!!

Tussenconclusie:

Er is ooit met hem gewerkt maar dat  moet lang geleden zijn.  Hij is daarbij niet mishandeld, voelde zich wel  zeer onbegrepen.  Hij stapt snel over zijn onzekerheden heen als hij zich wezenlijk gesteund voelt.

We zijn op de goede weg. 

Hieronder al wel beelden van de eerste dagen, ze illustreren dit verslag  passend.