Indy

 30 mei

 

En dan zo'n leuk bericht over Indy. Regelmatig hoor ik nog over haar zoals bij zoveel paarden, maar dit vond ik zo schattig. Wat is ze op haar plek, zo vertrouwd en thuis. Verwende dame.  

 

 

6 oktober

 

Indy op haar nieuwe plek. Meteen rustig, een open nieuwsgierige en vriendelijk blik.  Meteen lekker liggen in haar stal, meteen knabbelen van het hooi. Ja, ze is thuis gekomen. Geweldig! 

 

 

25 september

 

De afgelopen maand met regelmaat bosritten gereden met Indy. Dagelijks loopt ze in de wei met haar maatjes. Verder altijd buiten op grote paddock en nooit op stal. Ze kan zelf kiezen voor haar schuilstal. En ze wordt nog steeds homeopathisch ondersteund.  Mijn ervaring was tot op heden dat een paard zich dan beduidend anders gaat gedragen, het wordt vrijer, er ontstaat weer glans in de ogen en blijheid/levensvreugde zie ik dan ontstaan en groeien. Zoals nu bijvoorbeeld zo overduidelijk bij Balans. Bij Indy is nog maar een minimale verandering/ verbetering te bespeuren. 

 

De afgeslotenheid is intens, ze loopt van me weg als ik bezig wil.  Laat zich dan wel pakken maar loopt eerst weg.  In het bos is ze wel blij, als ze ziet dat de trailer wordt aangekoppeld begint ze te drentelen. Superfijn! Dat is dus duidelijk iets wat ze leuk vindt. In de bak thuis zie ik geen verandering ontstaan, geen enkele. Ieder spoortje contact ontbreekt dan en ze doet stoïcijns haar ding. De verfijning van hulpen komt niet door bij haar en ze loopt sterk op de automatische piloot.  Kreupel is ze niet meer geweest in haar tijd nu bij mij, in rechtgerichtheid en beter op eigen benen lopen kan ze niet om mijn hulpen heen.  Op de video "matte Indy in de opstartfase" hoor je mijn vertwijfeling over wat ik ervaar met haar en daarin ben ik door de weken heen enkel bevestigd.

 

Ik heb Indy voor onbepaalde tijd in bruikleen gekregen en ik ga met de eigenaar in overleg wat te doen in het belang van Indy. Mijn intentie met haar een traject te gaan volgen naar zuivere nageeflijkheid, waarvoor werk in de bak én blijheid in dat werk noodzaak is, is geen haalbare zaak voor Indy.  Buiten in het bos rijden, geen associaties met dressuur of springen zoals die zich in de rijbak opdringen aan haar,  zijn nodig om bij haar dit nieuwe prille fundament van blijvend vertrouwen te laten groeien. Als ook vertrouwen in de ruiter en blijdschap in het werk. Geen prestatie gericht bakwerk meer voor Indy!

 

............... En er werd besloten een blijvende plek te gaan zoeken bij iemand aan huis, met soortgenoten, weiland, onderdak bij koude, waar ze nummer één is en in liefde zal worden gedragen. En die plek vond ik bij Christel. Dankjewel lieve Christel, wat een mooie ontmoeting en wat een liefde straalde het uit. Van jou naar haar van haar naar jou en zelfs ook de aanhankelijkheid van Indy naar je man. Zo prachtig. Geniet van deze prachtige meid, ik gun het je!

 

 

 

12 september

 

Vandaag een heerlijke rit annex training in het bos. Ik reed haar zelf en heb aan het rechtrichten gewerkt en aan verder ontwikkelen van rijden op ademhaling. In de draf-stap ophouding en in het stap-halthouden maakt ze mooie vorderingen. Vanuit galop naar draf is nog een stuk moeilijker. Sowieso is ze in galop nog erg scheef en zwaar op de voorhand.  Alsof in galop het verleden herleeft. Ze sluit zich dan toch even weer meer af.  De rit ging verder fijn, ze voelt zich buiten duidelijk vrijer. Werkelijk binding is er nog niet.  Maar met dit werk zal dat zeker meer ontstaan. Het vrijere gevoel dat ze uitstraalt is een goede start daarvoor.

 

25 augustus

 

Observeren, ik doe het vaak. Goed kijken naar de dieren, invoelen en aanvoelen, wat zeggen ze me, wat willen ze me vertellen.  En natuurlijk ook bij Indy. Misschien wel juist speciaal bij Indy vanwege haar oude uitstraling, haar verdrietige ogen en de diepe kuilen erboven. Ik reed haar inmiddels een paar keer en ook dan voel ik, observeer ik. 

Indy geeft geen  fijn rijgevoel. Zodra ik opstap . stappen we in twee werelden. Ze loopt braaf haar rondjes, haar oren vallen opzij en ogenschijnlijk let ze op. Maar dat gebeurt niet écht. Ze sluit zich volledig af en stapt in de overlevingsmodus. Reageren op mijn hulpen doet ze de eerste keer nauwelijks. Overleven van langdurig leed voel ik. Gereden met een slofteugel, gereden met een slecht passend te klein zadel, er een kreupelheid aan overhouden, drie wervels in de rug muurvast en volgens de osteopaat al zeer langdurig. Het heeft haar getekend, het heeft haar de levensvreugde ontnomen. Ze is mat onder het zadel;  loopt, is braaf maar alle levendigheid is eruit.  Een oud emotioneel afgeknapt manegepaard kan ik haar mee vergelijken. 

Hieronder een video van twee keer een klein poosje in de bak rijden wat ik deed én even niet meer ga doen! Het gevoel moest bij me indalen, wat ervaar ik, wat gebeurt er onder mij, met welke problematiek heb ik te dealen met deze prachtige dame. 

En die problematiek ligt goeddeels tussen haar oren, in haar welzijnsgevoel. Er is inmiddels homeopathische ondersteuning. Dat is alweer een stap de goede richting op. Mentale ontgifting is van belang. En natuurlijk zorgen dat er nu diepe ontspanning komt, rust in haar hoofd,  levensvreugde en vrolijkheid. 

En...in het werk blijven maar dan leuk. Vandaag ben ik met haar naar het bos geweest voor een staprit. Ik wist helemaal zeker dat ze een super braaf paard zou zijn dus een lieve vriendin mocht haar van me rijden en ik steunde op de fiets ernaast. Alleen maar een paar kilometer stappen. Op ons gemak.  Ik zag Indy openen, beetje trots op zichzelf worden zelfs. (de amazone trouwens ook)  Heel ontspannen ging het vooral, wat is dit goed voor haar!

De beelden hieronder spreken voor zich. 

 

 

 

Gewoon leuk...wie is wie op een regenachtige dag zonder dekens. Weidegang met een maatje, ook een perfect hulpmiddel om weer fris tussen de oren te worden. 

14 augustus

 

De osteopaat was bij Indy deze week. Gelukkig maar want het was nodig. 3 Wervels moest hij behandelen en het bracht Indy een zucht van opluchting. Bijzonder om te zien. Het achteruit lopen gaat prima nu. Er is meer kracht, ze doet het ontspannen en sleept niet meer zo met haar achterbenen. Ik ben er blij mee!

 

Tijdens de hittegolf heeft ze vakantie gekregen en maar nu ga ik weer beginnen en staat de eerste keer rijden op het programma. 

 

Ook de smid is bij haar geweest en de ijzers zijn er onderuit gehaald. Nu hopen dat de voeten niet te veel gaan afbreken door de nagelgaten. Ik ga het zien. Het heeft tijd nodig. Voor nu ziet het er netjes uit en ook zij staat nagenoeg goed. Birgit benoemde al dat ook zij wat te lange tenen had gekregen. Nog een paar bekapbeurten en dat is helemaal opgelost.

5 aug

 

Een wat onorthodoxe start van de training van Indy.  Bij mijn eerste onderzoek vielen mij verschillende dingen op. De rug die gevoelig is en meer lijkt op de rug van een 18 jarige als op die van een 12 jarige. De diepe kuilen boven haar ogen en een gevoeligheid in de lendenen. Indy geeft het beeld van een verdrietig onbegrepen paard dat langdurig geleden heeft.

Haar verleden dat ik te horen kreeg van Birgit, die al zoveel progressie heeft geboekt maar op dood spoor kwam, en de filmbeelden van hoe Indy onder het zadel loopt, maakt dat ik een andere start met haar maak dan ik gebruikelijk doe. Indy  ga ik eerst ontspannen leren achteruit lopen. Zo wordt haar bewustzijn en de souplesse van haar achterhand vergroot.

 

Tijdens de eerste oefening, waarvan de onderstaande foto's zijn, zie je dat ik grote moeite heb haar achteruit te laten bewegen, ik moet haar zelfs duwen. De video is de derde oefendag en wat gaat dat al weer stukken meer ontspannen.

  

Ik neem er de tijd voor, iedere dag een poosje zo ongedwongen mogelijk oefenen. Net zo lang tot ze in evenwicht en met kracht achteruit gaat stappen. Pas dan ga ik rijden.  

 

2 aug

 

En daar is ze dan. Al even verwacht en vandaag gekomen.  Zo ongeveer een kopie van Gijs qua kleur en maat. Verder een totaal ander dier. Indy is een lieve aanhankelijke merrie. Beetje dominante tante is me verteld,  dus voorlopig op paddock voor alle veiligheid apart al oogt het zo naast elkaar heel vriendelijk. Indy moet duidelijk wennen, kijkt  zorgelijk, maar ook nieuwsgierig en verwachtingsvol. Héél blij met haar en dankjewel Birgit voor het vertrouwen!

Reactie schrijven

Commentaren: 1
  • #1

    Christel (zaterdag, 03 oktober 2020 22:05)

    wat een geweldig mooi en bijzonder paard is Indy. Ik ben heel blij met haar en we gaan samen iets moois opbouwen dat weet ik zeker!